TWOJA PRZEGLĄDARKA JEST NIEAKTUALNA.
Wykryliśmy, że używasz nieaktualnej przeglądarki, przez co nasz serwis może dla Ciebie działać niepoprawnie. Zalecamy aktualizację lub przejście na inną przeglądarkę.
dr hab. inż. Bartosz Zajaczkowski, prof. uczelni z Katedry Techniki Cieplnej został laureatem grantu OPUS 22 w konkursie Narodowego Centrum Nauki. Projekt zatytułowany “Wpływ geometrii wiązki rurek na wymianę ciepła podczas wrzenia objętościowego w warunkach termodynamicznych zbliżonych do punktu potrójnego” uzyskał 922 200 PLN dofinansowania. W panelu ST8 złożonych zostało 154 wnioski, sfinansowano 28. Wskaźnik sukcesu wyniósł 18%. Realizacja projektu potrwa 36 miesięcy.
W ostatnich dziesięcioleciach szybki rozwój społeczny i technologiczny zwiększył zapotrzebowanie na energię, znacznie uszczuplił rezerwy paliw kopalnych oraz spowodował zanieczyszczenie i ogólne zakłócenie globalnego klimatu. Aby zapobiec deprecjacji standardów życia, należy skupić się na bezpiecznych, wydajnych i niedrogich rozwiązaniach w zakresie energii odnawialnej. W nowoczesnych społeczeństwach prawie połowa energii zużywana jest na chłodzenie (zwłaszcza na komfort cieplny, produkcję, dystrybucję i przechowywanie żywności oraz leków), a zapotrzebowanie z pewnością będzie rosło. Dlatego w celu zmniejszenia zużycia energii bardzo ważne jest przestawienie się z instalacji chłodniczych z zasilanych energią elektryczną na zasilane ciepłem, wykorzystujące przyjazne dla środowiska czynniki robocze (zwłaszcza wodę). Niestety wydaje się, że wydajność urządzeń cieplnych osiągnęła granicę możliwości operacyjnych. Teraz ważniejsze niż kiedykolwiek jest odsunięcie na bok zagadnień aplikacyjnych (jak np. projektowanie wymienników ciepła i systemów cieplnych) i ponowne skupienie się na badaiach podstawowych, w tym analiz przemian fazowych (tu: wrzenia) oraz wydajności cieplnej naturalnych czynników roboczych. 
Projekt skupia się na mało zbadanym aspekcie zjawiska wrzenia objętościowego wody – na wymianie ciepła podczas tworzenia i odrywania się pęcherzyków z wiązki rur w warunkach termodynamicznych w pobliżu punktu potrójnego. W konfiguracjach z pęczków rurek oczekuje się, że pęcherze rosnące i odrywające się od dolnych rurek będą ślizgać się po powierzchni górnych rurek, sprzyjając zarówno aktywacji dodatkowych miejsc nukleacji, jak i odparowywaniu cienkiej warstwy przegrzanej cieczy uchwyconej u podstawy pęcherzyków. Z drugiej strony, duże pęcherze typowe dla niskich ciśnień mogą uniemożliwiać przechłodzonej cieczy dotarcie do powierzchni sąsiednich rurek i ograniczyć wymianę ciepła. Który z tych efektów dominuje przy niskim ciśnieniu i dlaczego? To są interesujące pytania naukowe, na które zamierzamy odpowiedzieć w tym projekcie. Nasze badania eksperymentalne wypełnią lukę w wiedzy na temat wrzenia niskociśnieniowego na rurkach, pozwolą nakreślić reżimy wrzenia dla różnych warunków pracy i dostarczą nowych danych do stworzenia prawidłowych korelacji współczynnika przenikania ciepła (HTC).
Zobacz także:
